Autostop Kambodża-Tajlandia

Po trzech dniach totalnej laby w Siem Reap w klimatycznym hostelu za 2 dolce (!) nadszedł czas na spakowanie plecaczków i ruszanie do kolejnego kraju. Wstaliśmy o świcie – razem z kogutami – i, może dzięki temu, dalsza część dnia nie mogła się potoczyć lepiej. Po siódmej doszliśmy na wylotówkę po porządnym marszu z plecakami. Zaczęliśmy łapać pierwsze samochody mniej więcej na wysokości lotniska i jeszcze nie zdążyliśmy dobrze stanąć przy drodze, kiedy zatrzymał się pierwszy samochód. Zostaliśmy podwiezieni do Poipet, czyli do miasta na granicy, pod sam punkt odprawy paszportowej. W ten sposób na granicy byliśmy już o dziewiątej. Samo jej przekraczanie było przyjemne i bezproblemowe. Żadnych opłat, formularz na 6 rubryk, żadnych pytań, kontroli celnej. Wszyscy się tylko miło uśmiechali i przepuszczali dalej. Szybka wymiana jakiś drobniaków na tajskie bahty i…jesteśmy w Tajlandii!

Odeszliśmy około 500 metrów od punktu granicznego i znów machamy. Po piętnastu minutach zatrzymała się ciężarówka z uśmiechniętym od ucha do ucha Tajem. W środku jak zwykle super wygodnie, a dodatkowo na ekraniku jakiś film, a tajskim boksem oczywiście, i wypasiony sprzęt audio. Głośniki zajmowały w sumie połowę szoferki. Podróż minęła szybko i przyjemnie, facet nie jechał do Bangkoku, ale dzięki niemu i tak byliśmy 100 kilometrów do przodu. Jednak myśl, że ma nas wysadzić jakoś mu doskwierała. Po trzech czy czterech rozmowach telefonicznych z jego przyjaciółką, mówiącą po angielsku, poddałam się. Przesympatyczna dziewczyna starała się mnie przekonać, abyśmy zrobili przyjemność naszemu kierowcy i pozwolili mu kupić nam bilety na autobus! Po trzeciej rozmowie już nie miałam siły odmawiać – wydawało się, że nie chcą nam przepuścić ;) W końcu nasz kierowca, cały zadowolony, poszedł z nami na pobliski dworzec i kupił nam bilety. Nasz dług wdzięczności w Tajlandii od tamtej pory wzrasta ze stałym przyspieszeniem. Po 15 minutach siedzieliśmy w super wygodnym autobusie. Miał dużo miejsca na nogi, toaletę i niewielu pasażerów – po prostu bajka!

Około 18.00 byliśmy już w Bangkoku na dworcu autobusowym. 

Dzięki Tajlandio za piękne przyjęcie!